ဒက္
ဒက္
ဒက္
တစ္ခ်ိဳ႕က လက္မွာပတ္ထားတဲ႕ နာရီေတြၾကည္႕ၿပီး
အခ်ိန္နီးလာၿပီဆိုတဲ႕ ပံုစံမ်ိဳး တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲ ခြဲခြါရေတာ႕ မွာမို႕ ရင္ထဲမွာ ဆို႕နွင္႕ျပီး
ေျပာစရာစကား အကုန္မေျပာလိုက္နိုင္လို႕ေနာက္မွပဲဆိုတဲ႕ သေကၤတေတြနဲ႕ ရင္ထဲမွာရူပ္ယွက္ခတ္
၀ုန္းဒိုင္းက်ဲေနတဲ႕ မရွင္းလင္းတဲ႕လူေတြရဲ႕ၾကားမွာ စာေရးသူရဲ႕ လက္ထဲမွာေတာ႕ ပတ္စပို႕ရယ္၊
ဘိုးဒင္းကဒ္ရယ္ ၿပီးေတာ႕ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ဆုတ္ထားတဲ႕ ေလယဥ္ လက္မွတ္ေတာင္ ေခ်ြးေတြနဲ႕ေရာေနၿပီ။
ဘယ္ေနရာ ဘာေတြလိုအပ္မယ္ မသိေတာ႕ ဒီလိုပဲ
ျပည္႕ျပည္႕စံုစံုပါပါတယ္ဆိုတဲ႕ ဟန္ပန္ေတြ နဲ႕ေပါ႕ေလ။ ဟိုကုိေရာက္ပါၿပီတဲ႔ ငါအရင္သြားေတြရမယ္႔
သူေကာရွိပါ႕မလား၊ ခရီးလမ္းေၾကာင္း ေခ်ာေမြ႕ ပါ႕မလား “တစ္ရြာမေကာင္း သူေကာင္းမျဖစ္”ဆိုရိုးစကားရွိေပမယ္႔
င႔ါအတြက္ေတာ႕ “ေသခ်င္တဲ႕ က်ား ေတာေျပာင္း”ဆိုတာမ်ိဳးျဖစ္ေနမလားဆိုတဲ႕ လားေပါငး္ေျမာက္မ်ားစြာနဲ႕
ကုိယ္႕ကိုယ္ကို ေမးေန လိုက္တာ ေလယာဥ္တက္လို႕ရပါၿပီဆိုတဲ႕အသံၾကားလိုက္မွ လူမ်ားစုေ၀းရာ
ေနရာကိုသြားလုိက္တယ္။
ေဘးနားပတ္ပတ္လည္မွာရွိတဲ႔ သူေတြကို
မ်က္လံုးအမဲကိုေထာင္႕ကပ္ၿပီးၾကည္႕လိုက္ျပန္ေတာ႕ လည္း ျပံဳျပသူတစ္ေယာက္မွမရွိ။ စကားေျပာမယ္႔သူဆိုတာ
ေ၀လာေ၀းေနတာမို႕ ကိုယ္တစ္ေယာက္တည္း ခရီးဆက္ရမည္မွာ ေသခ်ာၿပီပဲေလ။ ေလယဥ္ေပၚေရာက္တယ္ဆိုတာနဲ႕
အထာမက်တဲ႕အျပဳအမူအသံုး အနွံဳးေတြက ထုိင္ရမည္႕ေနရာကုိမရွာတတ္ေတာ႕ဘူးေလ။
ထိုင္းေလယာဥ္မယ္ေလးက အတိအက် လက္ညိဳးထိုးျပမွ ေနရာရသြားပါၿပီ လက္နဲ႕ညြန္ျပတဲ႕သာသာစကား
( လက္တင္ဘာသာ body language ) ကေတာ႕က်ြမ္းတာေပါ႕ေနာ္။ ပထမဆံုးအၾကိမ္ဆိုတာ ၀-လံုးေလး၀ိုင္းဖို႔ေတာင္အခက္သား လား
ေလယာဥ္ၾကီး ထြက္ေတာ႕မည္႕ဆဲဆဲမွာ ဘုရားတရင္း ျမတ္ဗုဒၶေဒသနာေတာ္ တစ္ခုကိုလည္း မစဥ္းစားပဲ
ေခါင္းထဲေရာက္လာျပန္ပါေပါ႕ကလား ။
ပုဏၰားတစ္ေယာက္က ျမတ္ဗုဒၶဆီလာၿပီး ေထ႕ေတ႕ေတ႕စကားနဲ႕
အရွင္ဘုရားက အရာအားလံုးကုိ သိတယ္လို႕ၾကားမိပါ့၊ အရာအားလံုးဆိုတဲ့အထဲမွာ ေကာင္းတာေရာ
ဆိုးတာေရာ ပါ၀င္ေနတယ္ဆိုတာ ကုိေကာ ေတြးမိရဲ႕လားေပါ႕ ေကာင္းရာေကာင္းေၾကာင္းေတြပဲ ေျပာေနေဟာေနလိုက္တာ လူေတြကုိဆိုးက်ိဳးျဖစ္ေစတဲ႕အခ်က္ေတြကုိေတာ႕သိထားဟန္မတူပါဘူး လ႔ို
ေလ်ွာက္ေတာ႕ ေအးေဆးျပတ္သားတဲ႕ေလသံနဲ႕ ျမတ္ဗုဒၶေျဖပံုက…
ေန႕စဥ္နဲ႕အမ်ွ ေနျမင္႕မွအိပ္ယာထျခင္း
၊
အပ်င္းၾကီးျခင္း ၊
ၾကမ္းၾကမ္းထန္းထန္းေနထိုင္ျခင္း ၊
ေသရည္အရက္ကုိ ကာလၾကာရွည္စြာ အေျမာက္အမ်ား
ေသာက္ျခင္း ၊
အေဖာ္မပါတစ္ေယာက္တည္း ခရီးရွည္ကိုသြားျခင္း
၊
ဆိုတဲ႕အခ်က္ေတြကုိ
ေျပာမယံုၾကံဳဖူးမွသိ ဆိုတဲ႕သူေတြလုပ္ၾကည္႕လုိက္ပါ။ ေကာင္းက်ိဳးတစ္စံုတစ္ရာ မွ်မရနိုင္ပါဘူးတဲ႕
ေနာက္ဆံုးအခ်က္က ကိုယ္႕ကုိမ်ားေဟာေနသလားလို႕ ေတြးေတာရင္းျဖင္႕သာ…
ထိုင္းနိုင္ငံကုိေရာက္ပါၿပီတဲ႕
ေလယဥ္သက္ဆင္းပါေတာ႕မယ္လို႕ ေၾကာ္ျငာလိုက္ခ်ိန္မွာလူေတြလဲ လွဳပ္လွဳပ္ရြရြနဲ႕ ကုိယ္အထုပ္ကုိ
ျပင္ဆင္ေနႀကခ်ိန္မွာ စာေရးသူကေတာ႕ အဲယားကြန္းေၾကာင္႕႔ ေအး စက္ေန တဲ႔ ေလယာဥ္ေပၚမွာ ေဇာေခ်ြးေတြျပန္ေနေပမယ္႔ ဣေၿႏၵမပ်က္ေအာင္ေခါင္းအံုးကုိ
ရင္ဘတ္မွာ ကြယ္ ဖက္ရင္း ခါးပတ္ကုိျဖဳတ္ေန မိေလရဲ႕။ ဟိုနိပ္ဒီနိပ္နဲ႕ ေနာက္ဆံုးျပဳတ္သြားေတာ႔မွ
အသံမပ်င္းတဲ့ သက္ပ်င္းတစ္ခ်က္ကုိ မွဳတ္ထုပ္လိုက္နိုင္တယ္။ ခရီစဥ္ကမၿပီးဆံုးေသးပါဘူး
ထိုင္းကေနတစ္ဆင္႕ ခရီဆက္ရမည္႕ေနရာကေလးက သီရိလကၤာေခၚတဲ႕ ( သီဟိုရ္က်ြန္းေလး)ပါပဲ ။ လူတစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ႕
ဟာသလုပ္ၿပီးေျပာသလား ဘာလားေတာ႕မသိ နိုင္ငံျခားမွာေနတာ ဆိုလို႕ လက္စသတ္ေတာ႕ ဒုိ႕အဘိုး နြားေက်ာင္းရင္းေရာက္တဲ႕ေနရာပါလားကြာတဲ႕။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေလ သူမ်ားနိုင္ငံလို႕ပဲေခၚေခၚ၊ နိုင္ငံျခားလို႕ ပဲေခၚေခၚ ပထမဆံုးနိုင္ငံျခား
ခရီးတစ္ေခါက္ဆိုေတာ႕ ထီေပါက္တဲ႕ ကံဇာတာနဲ႕ေတာင္ ခိုင္းနွဳိင္းေျပာေနေဟာေနၾကတာ မဟုတ္ပါလား
။
ပညာေတာ္သင္ဆိုေတာ႕ ေပ်ာ္္ရာမွာမေနရ
၊ ေတာ္ရာမွာသာေနရ ဆိုတဲ႕အတိုင္း ေတာ္ရာမွာေနဖို႔သြားေပ မယ္႔ ေပ်ာ္ဖို႔လည္းအိပ္္မက္ေတြမက္ခဲ႕ေသးတယ္။
နိုင္ငံျခားက တကၠသိုလ္ၾကီးေတြဆိုေတာ႕ အဘိုးတန္ စိုက္ခင္းထား တဲ႕ ျမက္ခင္းစိမ္းစိမ္းေတြ
ထီးအၾကီးစားေတြမိုးကာထားတဲ႕ ခံုတန္းလ်ားေပၚမွာ ေရခဲမွဳန္႔ေတြ စားရင္း ဗဟုသုတေတြဖလွယ္လို႕
နံေဘးနားက ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြက ပန္းသီးတစ္လံုးကို အတူကုိက္စား ဟားတိုက္ရယ္ေမာၿပီး
ေန႕ေတြကိုေက်ာ္ျဖတ္ေနပံုကုိလည္း ေတြ႕ရမွာပဲလို႕ ထင္ခဲ႕ေပမဲ႕ လည္း တကယ္တမ္း လက္ေတြ႕မွာေတာ႕အရုပ္မပါတဲ႕
စာအုပ္ေတြနဲ႕ပဲ အခ်ိန္ကုန္လြန္ခဲ႕ရေတာ႕ တစ္ခါတစ္ေလ ( အရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား )မွာ စိတ္ကူးနဲ႕လက္ေတြဟာ
တစ္ျခားစီပါလားဆိုတာကုိ စာအုပ္အထူၾကီးကုိလွန္မၾကည္႕လည္း ဘ၀နဲ႕ရင္းလို႕ သိရပါၿပီ။
အဲဒီပံုရိပ္ေတြကုိ မွတ္မထားလည္း ဘယ္ေတာ႔မွ ေမ႕မရတဲ႕မွတ္တမ္းမ်ား အျဖစ
္ထာ၀ရက်န္ရစ္ေနေတာ႕ မည္…
