ေကာင္းကင္ကုိေမာ္ၾကည္႕ တိမ္ေတြရယ္ တစ္အိအိလိမ္႕ဆင္း
ၾကယ္ေတြၾကည္စယ္ေပမဲ႕ ကုိယ္မရယ္နိုင္တာ...
ပန္းေတြေ၀ေနေပမဲ႕ ပန္းနား၀ဲတဲ႕ ပ်ားေတြေၾကာင္႕ မင္႕ရယ္ေနခ်ိန္
ကုိယ္ေခါင္းငုံ႕ေနရတာ...
တစ္ခ်ိန္က ပန္းခင္းေသာလမ္းမွာ ဆူးတံတားေတြတည ္ေဆာက္
သံုးရခက္ေသာနွလံုးသားျဖစ္ေစခဲ႕တာ...
ရင္နွစ္ေစေသာမင္႕ရဲ႕ အလြမ္းေတြေ၀မွဳ႕ေတြနဲ႕ နာက်ဥ္းခ်က္ေတြေဖာ္ထုပ္
ဥေပကၡာအတုေတြနဲ႕လ်ွစ္လွဴရူ႕ေနရတာ...
အေနခက္လုိက္တာ
ကဗ်ာေကာင္းေလး လာဖတ္သြားတယ္။
ReplyDeleteခင္မင္တဲ့